عروسیِ زورکی

عصر دهلران، بهروز فرجی: بسیاری از رسوم گذشته که از روی احترام و خیرخواهی انجام می شده است نیازمند تغییر نگرش و بروزرسانی است. مراسم عروسی، نحوه و تعداد دعوت شده ها و هدایا همگی نیازمند یه بازنگری اساسی هستند.

امروزه فشار اقتصادی شدیدی بر مردم است. کاهش تعداد دعوت شدگان می تواند به لحاظ هزینه کمک چشمگیری به خانواده داماد کند. از طرفی هر دهلرانی در ماه چندین و چند مراسم دعوت است که با توجه به بضاعت مردم منطقه و تعداد بالای هدایا، مبالغی چون 200 یا 300 هزار تومان به عنوان هدیه به عروس و داماد داده می شود.

این مبالغ هر چند در نهایت محبت و در حد بضاعت داده می شود اما واقعا نه در شأن کادو دهنده بوده و نه کمکی به گیرنده می کند. (البته مبالغ درشت تر نیز وجود دارد اما تعدادشان به نسبت پایین تر از مبالغ یاد شده است)
آیا بهتر نیست به جای این دعوتهای چند صد نفری که اغلب از سر ناچاری و فرار از گِلِگی های مرسوم است، مجالس کوچکتر ولی با کیفیت تر شوند؟ (عزیزانی که قصد کمک به عروس و داماد را دارند روزهای پس از مراسم به منزل عروس و داماد مراجعه کرده و ضمن تبریک، هدیه خود را تقدیم نمایند) بسیاری از اهالی شهر از این تعداد بالای دعوت و هدیه دادن گله مند هستند و این موضوع با بزرگ شدن و پرجمعیت تر شدن شهر به معضل مبدل شده است.

یادمان نرود کِشاندن تعداد بیشتری از افراد به مجلس با کارت دعوت و در تعارف قراردادن آن ها نه نشانه کیفیت جشن است و نه برای زوج ها خوشبختی می آورد.

️ مجلس عروسی برای خوشحالی عروس و داماد برگزار می شود و محلی برای معادلات و محاسبات بزرگترها نیست. گِلِگی ها و ترس از آن را کنار بگذاریم. یادمان باشد زندگی کوتاه است. در کنار احترام به دیگران لازم است گاهی بیشتر به خودمان احترام بگذاریم …

انتهای پیام