میم مثل مادر

عصر دهلران؛ سعید مومنی-

۱۳۶۵ سالی که مادر، دسته گلها را یکی یکی تقدیم کرد، به رسم ایثار برایش می سرایم میم مثل مادر، مادر مثل شهربانو رضایی مادر ۳شهید، هر کس فرزند دارد می داند جگرگوشه اش را با دنیا عوض نخواهد کرد، این رسم مادری و مرام مادری است،

مادر روایتم از جنس نور است، اون هم یک جوان، نه دو جوان، بلکه سه شیرمردش را درآستان قرب الهی تقدیم کرد، آری شهربانو مام ایثار و گذشت این دیار است، قصه اش غریبانه و مظلومانه، او مقام دارد اما نه از جنس مقام های ظاهری این دنیا ، بلکه فقط خدا داند او مادر ۳ شهید است.
آری میخواهم روایت گر عروج غریبانه شهربانو باشم.
شیرزن فداکار دیارم دهلران، از روزیکه جوان رعنا قامتش یارمحمد صحرایی به تاریخ چهارم مرداد ۱۳۶۵ در جبهه قلاویزان شهید شد و پیکرش تکه تکه به آغوش مادر بازگشت تا سند شرف و حیثیت این آب و خاک باشد و تا روزیکه یل خانه اش علی محمد صحرایی درتاریخ هشتم مهرماه ۱۳۶۵ حین تک نفوذی در جبهه چنگوله شهید شد و پیکرش برای همیشه تاریخ جاویدالاثر و هم صحبت تپه های رمل و شن وماسه مهران شد، با خودم گفتم مادر، مادر شاید علی محمد هم به مادر مظلومه سادات ام ابیها حضرت زهرا(س) اقتدا کرده بود، او که فرمود یا علی جان، مرا شبانه غسل بده، شبانه کفن کن وشبانه دفن کن، علی محمد جاویدالاثر شد وقصه انتظار مادر آغاز شد، چقدر خانه اش را آب و جارو کرد و چه سالها به انتظار نشست تا شاید قاصدان خوش خبر، پلاکی، چفیه ای یا خبری از او برای مادر آورند ومادر چقدر به احترام علی محمد خانه را آذین میکرد تا با آمدنش پیکرش را برشانه های شهر تشییع کنند، اما تا به امروز خبری نشد و نیامد…..
مادر ماند و سالها انتظار، ناگهان خبر چه زود همه جا را فرا گرفت رزمنده دیار سالهای دفاع مقدس، جانباز نبردهای خرمشهر و کردستان، پاسدار رشید اسلام جعفر صحرایی عاشقانه به برادران شهیدش ملحق شد وآسمانی شد.

مادر ماند و نورمحمد، مادر ماند و بارانی، مادر ماند و محمد، مادر پس از سالها چشم انتظاری با انتظار عروج کرد درحالیکه آخرین نگاهش به سمت قاب عکس شهید جاویدالاثرش علی محمدبود، شهربانو عروج کرد و فرزندان شهیدش روح پاک و مطهر مادر را تا آسمانها بدرقه کردند،مادر به مقام ایثارت دخیل میبندیم.

یاد و خاطره همه مادران آسمانی دیارم گرامی باد به ذکرصلوات